Üretmek yerine tüketiyoruz. Dünyayı esir alan kapitalist sistem tüketim üzerine kurulmuş durumda.Bu sistem neredeyse insanların kanını emiyor.İnsanları sömürmek adına anneler günü, sevgililer günü, babalar günü hatta dostluk günü gibi bir çok isim altında günler düzenleyip duygularımızı, değerlerimizi ve cebimizi sömürüp amacına ulaşıyor.
Her şeye rağmen günün anlam ve önemine değinmek boynumuzun borcu.İnsanın en zor günlerinde minnet etmeden kapısını çalacağı güvenerek içeri girebileceği bir baba ocağının olması özellikle kadınlarımız için bulunmaz bir değer.
Hayatımda biri var her zaman beni düşünen, lokmasını bana veren, varlığıyla güven huzur duyduğum biri; işte o benim babam…
Ben hala fırtınalara yakalandığımda baba ocağına -evin direği babama- sığınırım.Bilirim ki art niyetsiz, beklentisiz yüreğini bana açacak elinden ne geliyorsa hiç düşünmeden destek sağlayacak.Belki kızacak, haksız bulacak ya da suçlayacak; ama yüreğine basmaktan asla vazgeçmeyecek.
Bazen düşünür, kendimce sorgularım. Bizi neden böyle yetiştirdi? Sessiz sessiz sitem ederim…
Neden mi?
Anlatsaydı bana dünyanın çok güzel, yaşamaya değer; fakat insanların bozuk kötü olduğunu...
Babam sevginin, merhametin, insanlığın olduğu, paylaşmanın önemini ve güzelliğini anlatırdı. Yalan söylememenin, hak yememenin, emeğimizi yemenin çok önemli olduğunu, aç kalsak bile dik durabilmeyi, kimseye biat etmememiz gerektiğini öğretti. Bu zamanda böyle bir karakterle ayakta durabilmek çok güçtü, zorluklar yaşatacaktı.Her şeye rağmen öğrendiğimiz gibi dik durduk kimseye boyun eğmedik.
Biraz da dünyanın bu kadar kirlendiğini, insanların parayı her şeyin üzerinde tutup can yaktığını, kendimizi içine şeytan kaçmış ikiyüzlü insanlardan nasıl korumamız gerektiğini anlatsaydı. ‘İnsanlık ölmüş kızım tüm ilişkiler çıkar üzerine kurulu, insanların menfaati olmayınca yardım için sana en yakının dahi el uzatmaz’ deseydi.Sadece babam için şımarık, nazlı bi kız olduğumu, insanların çıkarları doğrultusunda önem verdiğini en başından söyleseydi.
Anlatmadı işte! Hiçbir şey söylemedi...
Yaparak ve yaşayarak öğrendik. Zarar gördük, acı çektik duygularımız sömürüldü; ama yine de öğrendiklerimizle kişiliğimizden onurumuzdan ödün vermedik.Hep dik durduk kimsenin ekmeğine göz dikmedik.
Bizi bu günlere getiren babalarımızın hakkını ne yapsak ödeyemeyiz.Hayatımız boyunca güven duyduğumuz babalarımız sağolsun varolsun…
Ölen babalarımıza Allah’tan rahmet yaşayanlara da sağlık, mutluluk, huzur dolu günler dilerim.
Ayrıca evinin direği olmuş, tüm yükü sırtında taşıyarak kadın olduğunu unutan çilekeş analarımızın da Babalar Günü kutlu olsun.
Sevgi ve saygılarımla…
http://www.urfanatik.com/babalar-gunu-makale,1203.html
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder