GÖKYÜZÜ SANKİ AVUÇLARINDA
Yorgundu şarkılar
Yorgundu yüreğim
Uzaktım sevmelere
Mevsimler hep kıştı
Paslanmıştı gönlüm
Umutlar bezgin
Belki de son umutlardı
Son hülyalar
Son Sevdalar
Anlamsızdı hayat
Gönül kafesim tozlu
Kirpiklerimse ıslak
Buğulu gözlerle
Puslu bir sabaha uyandım
Seyrediyordum
Mevsimsiz açan papatyaları
Aslında
Mevsim papatya mevsimi değildi
Ortada papatya da
yoktu
Irak diyarlardan gelen bir rüzgar
Suskun gönül bahçeme
Sanki papatyalar getirmişti
En masum halleriyle onlara bakarken
Sarı beyaz bir dünyadaydım
Kızıl güneşe karşı
Nasıl da baş kaldırıyorlardı.
Gökyüzü sanki avuçlarında
Dostça gülümsüyorlardı
Kış bile
Artık üşütmüyordu bedenimi
Bahar coşkusu ta yüreğime düşmüştü
Yeşilin her tonunda dolaşıyordum
Ve sevgi sokaklarında
Bahar gelmişti sanki kış akşamlarıma
Yüreğimdeki baharlardı hepsi
Adını hasret koydum
Adını umut koydum
Sustum
Sustum
Mutluca bekledim
İşte güneş
Bizim içinde doğmuştu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder